Voda – podaci i zanimljivosti
Iako je nešto više od 70% površine Zemlje pokriveno vodom, čak 97% te vode čini slana voda u okeanima, a samo 3% su slatkovodne površine. No, od toga je 2,5% nedostupno, jer je sadržano u lednicima, polarnim ledenim kapama, atmosferi i tlu, te ona može biti i visoko zagađena. Samo je 0,5% vode na Zemlji dostupno za piće.
Jedan mali deo vode nalazi se u dubokim podzemnim slojevima zaštićenim od spoljnog zagađenja, ona izvire prirodno čista, s karakterističnim mineralnim sastavom, odražavajući karakteristike tla kroz koje je protekla. To je prirodna mineralna voda. Svaka mineralna voda ima svoju priču, svoju istoriju i svoj razvojni put.
Prirodna mineralna voda
Unosom različitih vrsta prirodnih mineralnih voda dobija se i široka paleta minerala. Korisne su i negazirane i gazirane vode, kao i one različitog stepena mineralizacije, pa se tokom dana mogu kombinovati. Unos voda koje sadrže magnezijum (Mg Mivela) i kalcijum (Sarajevski kiseljak) može biti posebno vredan. Ovi minerali daju svoj doprinos normalnoj građi kostiju i zuba, kao i odvijanju vitalnih funkcija, poput rada nervnog sistema, mišića, normalnog psihološkog funkcionisanja, podstiču stvaranje energije i smanjenje umora.
Gazirane prirodne vode, bogate mineralima i bikarbonatima (Jamnica i Sarajevski kiseljak) tradicionalno se preporučuju uz jelo, jer mogu olakšati varenje i imati pozitivan učinak na funkciju jetre i žuči, dok su za opštu hidrataciju cenjene niskomineralne vode, od kojih se posebno ističe Jana ‒ besprekorne prirodne čistoće, koja je prikladna za svako životno doba, uključujući i pripremu hrane za odojčad. Svaka prirodna mineralna voda na etiketi ima označeno ime izvora i količinu dominantnih minerala.
Zbog svog blagotvornog dejstva, prirodni izvori vode oduvek su privlačili ljude, stručnjake i naučnike. Mi smo danas svedoci svemirskih istraživanja, koja su usredsređena i na pronalazak vode na drugim planetama. Tamo gde ima vode ‒ ima i života.
Voda kao inspiracija
Starogrčki filozof Tales iz Mileta (625‒545. p. n. e.) razmatrajući nastanak Zemlje i svemira, uspostavio je tezu o vodi kao izvoru života, iz koje je nastala cela priroda, dok je Hipokrat (460‒370. p. n. e.) napisao da voda čak može uticati na čovekovu ličnost.
Voda je… neverovatna, zanimljiva i čudesna.
Osim što bez nje nema života, veruje se da je ona „živa” sama po sebi. Upravo to stanovište približio nam je japanski naučnik Masaru Emoto, koji je radio brojne eksperimente s vodom. Masaru je proučavao vodu, te se pitao: Ako su ljudi živa bića, a većinu ljudskog tela čini voda, znači li to da je voda živa? Ako živa bića poseduju svest, inteligenciju i emocije, znači li to da voda poseduje svest, inteligenciju i emocije?
Sve je krenulo od proučavanja kristalnih struktura vode, koje su se razlikovale zavisno od porekla, pa je čista voda formirala pravilne i lepe kristale, a zagađena voda nepravilne oblike. Zatim je vodu izlagao pozitivnim i negativnim uticajima, dobrim i lošim porukama i rečima, te otkrio kako je voda kojoj se obraćao lepo formirala predivne kristale, dok je druga formirala nepravilne strukture.
Masaru je zaključio: voda je živa, voda oseća! Ono što i danas znamo jeste da je voda neverovatna supstanca koja kruži planetom i našim telima, ali i ono o čemu možda ne razmišljamo, a to je da pritom u svom pamćenju nosi informacije koje čine priču koju bismo, kada bismo znali, čitali s oduševljenjem.